JO10-1 | Sven

Het komt niet zo vaak voor dat de kop van het verslag de naam van een speler draagt. Maar vandaag uiterst terecht, want zonder onze doelman was de titel ‘Goalûfestival, schiettent of …’ geweest. Deze titel stond al vast na Q1, tenminste als hij er geen meer door zou laten … maar ondanks de 5 tegentreffers die volgde bleef het toch gerechtvaardigd en is het direct duidelijk waar het vandaag niet heel lekker liep.
Verder zorgde de griepgolf er ook nog eens voor dat we een spits, die heel moedig wél zijn team kwam aanmoedigen, moesten missen. Onhandig nu we niet meer zo effectief zijn geweest als aan het begin van dit seizoen. Maar vanochtend was alles anders!

Het was even knipperen met de ogen, want de aftrap was nog niet genomen of het was al 1-0! Met enige verbijstering en enig ongeloof langs de lijn was dit met stip de snelste van dit seizoen. Even op adem komen dan die voorsprong maar eens rustig uitbouwen.
Schijn bedriegt want vanaf de aftrap van Maarssen, kwamen kans 1,2,3 én 4 voor de bezoekers. Het duurde nog een aantal kansen voordat de 1-1 op het scorebord stond. Het waren niet onze jongens de deze keer de kansen niet afmaakte, maar onze tegenstander uit Maarssen bleek zeer onfortuinlijk in de afronding. Ze miste niet alleen geluk, maar troffen ook een bijna niet te passeren doelman. En toen wij eindelijk weer eens een keer aanvallend wat lieten zien, was het direct raak! 2-1, wat op dat moment behoorlijk tegen de verhouding in was. Q2 gaf een gelijk spelbeeld. De meeste kansen voor Maarssen, maar de doelpunten voor Sporting. Het was het slot van de eerste helft waarin we behoorlijk effectief bleken. Slechts aan een enkele aanval kon je wel zien dat onze jongens kunnen voetballen, goed combinatiespel gevolgd door een doelpunt. Nog steeds tegen de verhouding in stonden we op een voorsprong. Ook wel eens lekker om zo de rust in gaan.

Aan het begin van Q3 sloegen we direct toe en er leek wat te breken bij onze tegenstander. In de loop van dit kwart kwam de wedstrijd wat meer in evenwicht. Kansen over en weer, maar het duurde tot de laatste minuut tot een vlijmscherpe counter een doelpunt op levendere. Na weer een goede stop van onze doelman, werd onze spits na 2 keer tikken vrij voor de doelman van Maarssen gezet en dat was vandaag weer eens ouderwets meer dan voldoende.
Langs de kant, tenminste bij het thuispubliek, ontstond een jubelstemming, 7-2 voor met het 4^e, doorgaans ons beste, kwart nog voor de boeg. Maar zoals gezegd was vandaag alles anders. De bal rolde maar net, werd opnieuw uitgenomen en Maarssen had het verschil naar 3 goals terug gebracht … Euh, “heren wakker worden svp!” En ook hier was het onze doelman die daar gehoor aan gaf. Dit kwart liet zien hoe pupillenvoetbal ook als weer is. Het spel ging van links naar rechts, kansen over en weer en dus ook doelpunten. Uiteindelijk maakte wij er eentje meer, waarvan de 10-5 absoluut de mooiste was. Op een tikkie in de breedte werd net iets over de middellijn zonder ontzag de voet onder de bal geplaatst en een gekruist schot zeilde zo de rechter bovenhoek binnen. Lekker hoor! En met nog 5 minuten op de klok was de wedstijd dan eindelijk gespeeld. Maarssen vocht nog voor wat ze waard was, maar het mocht voor hen niet baten.

Vandaag was ‘alles’ anders … nou ja, het een déjà vu van eerder dit seizoen, echter met dit verschil dat er af en toe lekker gecombineerd werd én dat de jongens zich daarmee beloonde. Zo nu even geen competitiewedstrijden om begin maart de draad tegen De Meern 1 op te pakken. En daar staat nog ‘een rekening open’ van de, op strafschoppen, verloren halve finale van het internationaal jeugdtoernooi van FC Kerkrade-West. Waar een paar minuten voor tijd ‘de teen van Casillas’ De Meern de strafschoppenserie bezorgde.
Tot in maart!