Competitie
Hoofdklasse 2.4
Datum
2 november 2019 11:00
Accommodatie
Onbekend
Je hebt ze erbij zitten, van die zaterdagochtenden waar je op vrijdagavond je al af vraagt hoe ze gaan lopen. Maar eigenlijk weet je het al. Guur en nat…
Zo ook deze ochtend. Na een zeer vroege start op een droog hockeyveld, was bij thuiskomst na een kop koffie de overweging óf even langs bij de jongen is Zeist óf de WK finale rugby. Het compromis kan ook. Even een helftje Engeland – Zuid Afrika en dan in de rust rap richting Zeist. 11.00 Jonathan moet, vanaf Utrecht-Oost, te halen zijn.
Onderweg door De Bilt en Zeist kwam het met bakken uit de hemel en de wind had vrij spel. Guur, maar nier echt koud. Wat zullen de veldcondities zijn? De jongens stonden namelijk op natuurgras geprogrammeerd.
Iets na 11-en aangekomen bij het veld, was ik blij met de schoenkeuze. Elke stap van het betegelde pad, zonk ik weer iets verder weg in het ‘gras’. Goed drassig hier! Hoe zouden onze kunstgrasvoetballers het nu maken? Vanaf een afstandje leek het op oog gelijk op te gaan. Dus dan maar de nonchalante vraag aan de rijdouders die zonder plu en koffie langs het veld stonden: “Gaat lekker gelijk op, niet? Hoeveel staat het eigenlijk? …”
Het antwoord was enigszins verassend: “4-1, waarbij wij dachten dat zojuist de 1-1 gemaakt werd … blijkbaar zijn ze al even bezig.” Dat bleek, want niet veel later was het tijd voor de 1e time-out.
“Koffie dan maar … ?”
Bij terugkomst met een vers bakkie, nog warme, bonenkoffie, leken onze jongens iets van veerkracht te tonen. Er werd gejaagd op de bal en spitsten die deden waar ze voor opgesteld staan: goals maken. In het 2e kwart ging de aansluitingstreffer erin. Eén doelpunt achter, zo gingen we de rust in.
De regen was opgehouden, de wind was wat gaan liggen en een waterig zonnetje leek door te brengen. “Het weer komt onze kant op”, was de stemming langs de lijn. Het was vanaf de kant in eerdere wedstrijden al opgevallen dat een vlakke, snelle ondergrond en iets warmer droog weer het spel van de jongens ideale omstandigheden zijn.
Het mocht niet baten, na de hervatting gaven de jongens van Jonathan ‘gas’, waarbij wij niet bij machten waren goed tegenstand te bieden, laat staan het initiatief over te nemen. Het leek wel of de organisatie zoek was. Spitsen die verstoppertje achter de laatste line aan het spelen waren en niet altijd bereid waren om ook mee te verdedigen, waarbij het vroeg storen in intensiteit af nam. Achterin kwamen de ballen maar moeilijk naar voren en willen de ballen veelal goed voor de voeten van de tegenstander. Het was moeilijk om er niets van te zeggen. Maar ja, dat is wel je rol als enthousiaste ouder … positief aanmoedigen en voetbal inhoudelijk aan de coach over laten. (ik hoop dan maar dat hij bovenstaande regels even niet gelezen heeft)
En ja, ondanks het beter worden de weer, bleef de ondergrond drassig, maar gelukkig wel ‘groen’.
Het eindsignaal, de zaterdagochtend is weer voorbij. Een paar goede bakken koffie, 2 sportwedstrijden bij de kinderen en Zuid-Afrika die voor de 3e keer het WK rugby winnen (vanavond, maar niet tijdens F1, maar even terug kijken). Heerlijk zo’n zaterdagochtend, wat wil je als mens nog meer?
ps het scoreverloop in volgorde, niet op de minuut
