JO8-1 za | Sinterklaasfeest bij Sporting

Eind november, de tijd van de Goedheiligman. Bij onze jongens gesprek van de ochtend. Maar ja, nog eerste een partijtje tegen Houten afwerken ...

Afwerken bleek pas in Q3 haar ware betekenis in te kunnen vullen, tot die tijd was het spannend en kon de wedstrijd alle kanten op gaan.
Aan het begin van de wedstrijd leek het wel of de Sint in de hoofden van onze jongens zat. Halverwege het 1e kwart waren het Stan en Crijn en vervolgens in omgekeerde volgorde die impasse in de wedstrijd doorbraken. Eindelijk doelpunten, dit had de wedstrijd nodig. Echter op een of andere manier leek dit slechts een opvliegen, die geen opvolging kende. We waren niet bij machten Houten goed onder druk te zetten, sterker nog ze kwamen af en toe gevaarlijk dichtbij een doelpunt en ongeveer in het eindsignaal van het 1e kwart belandde de bal ineens achter onze doellijn ?!?
Kwart 2 dan maar, frisse benen erin, mogelijk meer druk naar voren. Echter was het Houten die inmiddels alert was op onze zeer opportunistisch meevoetballende keeper, Feddo. Heel goed natuurlijk, maar het brengt ook risico's met zich mee. Houten kwam met een leep schot, weer een doelpunt dichterbij.
Dit zou de tactiek niet veranderen. Een uitbal voor ons en de keeper volgens afspraak achter de bal! Aanlopen en scheten, hoppa in de touwen, wat een doelpunt ... of toch niet ... Nee dus. Blijkbaar het in-dribbelen niet duidelijk genoeg bij de spelbegeleider. Maar goed, goed voorbeeld doet volgen. Sven dacht na 17 minuten, dat zal ik nog eens proberen. Self-pass, één tikkie extra, uithalen én doelpunt! 4-2.
Dit moment was voorafgegaan aan wederom een succesvol moment van het duo Stan en Crijn. En tegen het einde van de 1e helft lanceerde Feddo, Crijn nog met een venijnige uittrap. Ja, we leken op stoom te komen.

Kwart 3 !?! Nou, maar eens kijken hoe we de rust uit komen. Het voorgaande spel gaf nog geen blijk van een mogelijk winnaar van deze tweestrijd. Echter het leek erop of Odin hier toch enigszins genoeg van had en na een mooie loopactie volgende een bekeken schot, waarmee hij de Houtense doelman verschalkte. Dit was het startsignaal waar onze jongens blijkbaar op hadden gewacht! Nu ging het snel Crijn, die vanochtend een dubbele hattrick op zijn naam schreef, Tim en Klaas waren er achtereenvolgens als de kippen bij om de “punten”, nou ja de spreekwoordelijke dan, op Sporting te houden. Dit was nog eens een flitsend kwart waar de uren van het trainingsveld goed tot uiting kwamen. Zo kreeg goalie Luuk alle gelegenheid zijn doel schoon te houden én de opbouw goed te oefenen. Het leek wel of de jongens van Houten onder de indruk waren, jammer want tot dan toe was de wedstrijd toch wel enigszins in evenwicht.
Kwart 4, uitballen maar. In de time-out werd nog even de eerder vergeten yell uitgevoerd, om in de laatste 10 minuten nog eens volle bak te gaan. Dit duurde helaas maar 1 minuut. Hierna leek er wat nonchalance in de ploeg te kruipen, dit werd misschien wel versterkt door enige verwarring bij een uitbal, in ons voordeel, ter hoogte van het eigen keepersgebied. Doorgaans is die voor de keeper, toch?! Of dit keer niet, er ontstond wat verwarring. In het weglopen werd de bal gespeeld en dus genomen. De eerste die alert acteerde was de spits van Houten, die ondanks de score mogelijk anders deed denken, een dijk van een pot speelde. Hij was het dus die zeer behendig onze doelman wist te passeren. In mijn tijd bij de F-pupillen, zou dit een onvervalste ‘tikkie terug Jaap!’ zijn.
Jammer, maar helaas bleek dit zijn weerslag op het spel van dat moment te hebben. We waren even minder alert en hoppa ook nog even een counter eroverheen. Grrr. Kop op jongens, nog even en dan mag iedereen naar het Sporting Sinterklaasfeest! Dit luidde nog een slot offensiefje in, waarin nog twee momenten belicht moeten worden. Na een ongelukkige botsing, kregen we een vrije trap. Euh, hoe zat het ook alweer. Wel, niet, wel, niet ineens op doel of juist wél ?!? Hier ontstond een leuk 1-2tje, Klaas gaf hardop aan Feddo de aanwijzing, doe maar ineens!, echter was afgesproken om de bal af te schuiven en zo geschiedde.
Het slotakkoord was voor Odin, die nogmaals zijn inzicht toonde door vanaf de middellijn een schot af te vuren op de doelman van Houten die met zijn opa, tenminste dat neem ik aan, bij de paal een praatje stond te maken.

Het slotakkoord zat dit keer weer eens in de afsluitende strafschoppenserie, een treffer a-la Neeskens van onze mascotte.

Zo en nu snel onder de douche, haartjes recht, kleertje aan op naar de City Bioscoop voor een onvervalst Sporting-Sinterklaasfeest!