Terecht verlies MO15-1

Vol goede moed vertrokken we richting Zeist. De wedstrijd tegen Jonathan MO15-1 was wederom een cruciale wedstrijd om na de ‘winterstop’ kans te maken op voortzetting van het seizoen in de hoofdklasse (C). De goede moed kwam voort uit de uitslagen van zowel Jonathan als onszelf en uit het nipte verlies tijdens een oefenwedstrijd in juni. Toe wij voor het eerst samenspeelden.

Helaas is de praktijk soms weerbarstig want die praktijk was dat de meiden, volledig verdiend, met 3-0 verloren. Dat betekende dat na de MO15-2 (vorige week in de beker) ook de MO15-1 in Jonathan haar meerdere moest erkennen. Balen, al was dat van korte duur omdat het verlies volstrekt terecht was.

Op basis van onze leerervaring, de wens die we hebben om een ander, beter bij de spelers passend, systeem te spelen en de bijbehorende wens om van achteruit te gaan voetballen (in plaats van de lange bal) speelden een aantal meiden op een nieuwe plek. Tel daarbij de (nog steeds) talrijke blessures op (waardoor ook andere meiden op onwennige posities moesten spelen) en combineer dat met een mindere dag voor veel van onze meiden en het verlies is grotendeels verklaard. Mijn collega coach typeerde Jonathan bovendien, ondanks de stand,  als het beste team uit onze poule tot nu toe.

Gelukkig waren er ook positieve punten. De keuze voor Aurora centraal achterin (voor voetbal en coaching) en Cato centraal midden (voor de steekpassjes) pakte, naar mijn mening, redelijk goed uit. Al vond Aurora zelf dat ze nog teveel foutjes maakte. Een ander positief punt was dat er, vooral in het laatste deel van de wedstrijd, ook prima voetballende combinaties waren. Maar goed toen stonden we wel al met 3-0 achter.

Voor de rest was de wedstrijd er één om snel te vergeten. Het team als geheel benaderde geen moment het niveau wat wij ook van ze kennen. Dat was, waarschijnlijk, ook wel de verdienste van Jonathan. De Jonathan meiden troefden ons vandaag af in techniek, snelheid en beleving. Zij zaten er fel boven op en gaven ons weinig kans om te voetballen. Het duurde dan ook 15-20 minuten voordat wij überhaupt aan hun kant kwam te voetballen. Dat was meteen een beste kans. Yuna paste op Nina. Die moest net een stapje teveel doen om de bal goed te kunnen raken. Hierdoor ging deze kans letterlijk aan ons voorbij. Alhoewel de druk van Jonathan (vooral in de 1^e helft) enorm was, waren er niet heel veel kansen. Alle doelpunten (één in de 1^e helft en twee in de 2^e helft) vielen door foutjes van onze kant. Verder redde gelegenheidskeeper Kim ons drie keer voor een grotere achterstand. Misschien mis ik nog 2-3 kansen voor Jonathan maar dat was het dan (gek genoeg) ook wel. In de 2^e helft kregen wij ook nog een paar kansjes. De beste was wederom voor Nina die doorbrak maar naast schoot. Dat laatste kwam ten dele door een sliding van achteren van één van de verdedigsters, zij miste Nina (gelukkig maar) grotendeels maar bracht haar hierdoor net voldoende uit balans. De 2^e kans werd afgefloten. Yuna lanceerde Sarah met voordat ze onderuit gehaald werd en in plaats van voordeel te geven floot de scheidsrechter helaas voor een overtreding.

Maar goed per saldo dus een volledig verdiend verlies na een mindere wedstrijd van de meiden. Ons resten nog 4 wedstrijden om de doelstelling (top 3) te halen. Maar dat gaat wel lastig worden omdat we nog 2x tegen de huidige no. 2 moeten. Als we daar voetballen zoals we kunnen dan hebben we zeker een kansje, maar dan moeten wij dat wel gaan doen!

Dank nog aan Zjanna (MO13-1) die in haar ééntje vier geblesseerde meiden verving. Zij hield zich prima staande en liet op het middenveld en in de spits een paar leuke dingen zien.