MO15-1 verdient meer maar verliest met 1-2

Deze zaterdag hadden we zowaar 15 min of meer fitte meiden. Alleen Ans is nog geblesseerd, maar dat gaat de goede kant op. Na de 7-0 van vorige week troffen we vandaag in Hooglanderveen MO15-1 een (op papier) sterkere tegenstander. Deze meiden wonnen vorige week met 6-1, dus vermoedelijk moesten we aan de bak in deze 123-inkt krachtmeting. In de wedstrijdbespreking hebben we dat ook aangegeven.

Voordat we konden starten begonnen we rommelig. De meiden hadden besloten in het zwart te spelen vanwege ontbrekende sokken en shirts. Onhandig want we hadden een teamfoto moment.  Met enige creativiteit is dit opgelost, maar het resultaat was een zeer korte warming-up. En uiteindelijk speelden we nog steeds in onze trainingskleding, wat thuis natuurlijk niet helemaal de bedoeling is (sorry!).

Het was ons al snel duidelijk dat Hooglanderveen een fysieke spelende ploeg is die op het juiste moment een duwtje uitdelen en fel zijn in de duels. Met dit spel hadden de meiden de grootst mogelijke moeite. Ondanks het feit dat wij ook wel meiden hebben die ‘stevig’ kunnen spelen deed Hooglanderveen dit beter. Dat is niet erg, het is geen korfbal en wij moeten daar van leren (1). Aan de andere kant als we dan een keer iets terug deden werd er meteen richting scheidrechter wat van gezegd. Ook daar kunnen wij weer wat van leren (2). Gewoon net wat slimmer/gehaaider worden in het veld.

Was Hooglanderveen een beter team? Ik vind van niet (en ik ben natuurlijk objectief). Als je kijkt naar het spel kwamen wij er moeizaam in en had Hooglanderveen de eerste 15-20 minuten het overwicht. Daarna waren de meiden gewend en kregen we de wedstrijd wat meer in handen. Al bleven we vooral centraal op het middenveld moeite houden met Hooglanderveen. Maar echt gevaarlijk werd het zelden en zij hadden dan ook 2x onze hulp nodig om te scoren (na een corner verkeerd gedraaid staan waardoor we de bal pardoes in de voeten van een speelster van hun plaatsen, en die stond zo’n beetje op de doellijn). De 2^e goal was een onderschepte slechte terugspeel die onze keeper niet klem kreeg en waar attent op gereageerd werd. Verder hebben ze in mijn ogen niet heel veel uitgespeelde kansen gekregen. Aan de andere kant kwam ons doelpunt voort uit een voorzet van Nina (na een mooie 1-2 tussen Nina en Isa), Yuna werd tegen de grond gewerkt maar Anna was er ook nog en scoorde. Voorin kwamen ook wij niet vaak voorbij hun verdediging maar als dat gebeurde was het wel meteen een kans. In de 1e helft werden er helaas verkeerde keuzes gemaakt zoals zelf schieten i.p.v. afgeven (leermoment 3). In de 2^e helft kregen we zelfs een paar 100% kansen waar we helaas te weinig mee doen (leermoment 4). En dit waren echt kansen die je langs de lijn al telt als doelpunt! Qua kansen hebben we zeker gewonnen, maar ja.  Als is het zonder meer positief dat we deze kansen, tegen een stugge ploeg, gewoon creëren.

Hadden we dan moeten winnen, ja graag natuurlijk, maar ik denk dat een gelijkspel voor beide partijen prima was geweest. Helaas zat dat er niet in en bleef het bij 1-2. En daar baal ik nog steeds van. Okay ik geef toe, dit gevoel werd wel versterkt door de wedstrijd van FC Utrecht de avond ervoor. Wat een …..……loze (vul maar in) wedstrijd van FC Utrecht was dat zeg. De meiden toonden in elk geval meer vechtlust en bezieling en waren er heel dichtbij. Maar soms wil het gewoon niet lukken ook al heb je het verdiend.

In mijn vorige verslag zei ik al, we gaan zeker nog een keer verliezen, en voilà. We staan dus weer met 2 voetjes op de grond, maar zijn (hopelijk) wel weer wat slimmer geworden in het spelen van wedstrijden.