Ongeloof na nederlaag

De een na laatste competitiewedstrijd voor de E7 was een uitbeurt tegen Jonathan. Een laagvlieger in onze voorjaarscompetitie, maar dat zegt niet altijd wat.

De aftrap in Zeist was om 8.30u. Ondanks dit vroege tijdstip ging de E7 direct energiek van start. De ene aanval na de andere werd opgezet, het lukte Jonathan niet om van eigen helft af te komen. De achterhoede sloot goed aan, de druk was compleet. Logisch gevolg was een stortvloed aan kansen die echter allemaal werden gemist. Van dichtbij, van veraf, alleen voor de keeper, intikker of combinatie. Alles lukte, behalve een doelpunt maken. En toen kwam die ene counter, aan het einde van de eerste helft scoorde Jonathan de eerste de beste keer dat ze in de buurt van ons doel kwamen. Ruststand 1-0.

Het advies om gewoon door te gaan zoals we bezig waren zorgde ook in de 2^e helft weer voor vele kansen. Onze verdediging gaf geen krimp, alle counters werden in de kiem gesmoord. Maar het kleine beetje geluk voorin ontbrak. Als we punten hadden gekregen voor het raken van de lat en de paal hadden we met 0-6 gewonnen. Het ongeloof was na afloop dan ook groot: Jonathan had in de hele wedstrijd precies 1 keer tussen onze palen geschoten, maar was daarin dodelijk effectief. Einduitslag 1-0.